Gerçekten bu denli önemli mi yoga yapmak? Birkaç poz ile neler olabilir ki? Ya da haftada birkaç saatle neler değişebilir ki insanın hayatında?
Bunu sorguladım, çok sorguladım. Bazı mesajlar vardı, her dersin sonunda hissettiğim. Fakat bilemiyordum; mesaj neydi, nereden geliyordu. Merak ettim, izini sürdüm. Derinleşecekti mevzu, bu aşikar…
Size sorayım: Sorgulamalarınız var mı; ben ne yapıyorum, nereye gidiyorum, neye hizmet ediyorum? Her günün birbirinin aynı olduğu hissine kapılmayan var mı? Öğretilenler, ebeveynlerimizin, köklerimizin, kültürün çizdiği ylda yürüyen ben miyim? Bensem, ben bu dünyaya ait miyim?
Ben değilim, bu cevap yıllardır var bir köşede. Göz muayenesi yaptırdığınızda farklı mercekler takarlar ya hani, görüntü fludur, sonra daha da flulaşır. Sonra bir tane mercek gelir ve dersin ki işte bu; resmi görüyorum!
Ben resmi görüyorum. Bu dünyanın insanı, bu ülkenin vatandaşı, anne-babamın evladı, komşularımın dedikodu malzemesi, kapitalizme köle çalışan bir çarkın dişlisi, kariyer yolu belli, hayalleri belli, kadın kimliğiyle ne yapması, söylemesi ve giymesi gerektiği başkalarınca belirlenen, dikte edilen bir yaşam… Liste uzar gider…
Ben veda ediyorum: Çok klas spor klübü üyeliklerine, elit mahalle kültürünün parçası olmaya, marka reklamı kılığını geçirip dolaşmaya, kurumsal köle olmaya, olmam gerekeni olmaya veda ediyorum!
Yoga bu işte. İçinden gelen, görmen gerekeni netleştiren, kendinle bütünleştiren şey Yoga. Gözlerim açıldı, resmi görüyorum ve gidiyorum! Bu benim hikayem, aracımsa yoga.
Nefes alamayanlara, yolunu bulamayanlara soruyorum: Senin aracın ne olabilir? Ne kadar dürüstsün kendine? Şikayet edip durmaktansa, o çok önemli işlerin için ayırdığın ömründen, birkaç dakika kendinle kalmaya ayıramıyor musun? Hemen başla. Çünkü cevap sende, içinde!
1 yorum
[…] Yoga […]