Konfor Alanından Çıkmak İçin Ne Kadar İleri Gidersin? Reçetesi Burada!

Ne derece size çaktırdım bilemiyorum ama 9.5 aydır piyasada yokum. Şu an 9.5 aylık süreçteki 5., toplamda 14. yabancı ülke deneyimimi yaşadığım Sri Lanka’dayım. Piyasadan yok olmak öyle ‘puff!’ diye olmuyor. Hazırlık gerektiriyor elbet maddi- manevi. Merak etme ben senin işini kolaylaştırmaya geldim. Konfor alanı nasıl delinir reçetesini çıkardım ve sıkı dur senle kendi hikayemi paylaşıyorum şimdi:

Bye Bye Demeden Uzun Bir Süre Önce;

• Öncelikle taksitli kredi kartı harcamalarına son vereceksin, kredin varsa kapatacaksın.
• Gelirin ortalamanın üstünde dahi olsa birikim yapmak için alternatif yöntemler araştıracaksın. Misal, yalnız yaşıyorsan ev arkadaşı alacaksın, ya da Airbnb gibi mecralardan odanı kiralayacaksın.
• Artık gereksiz alışveriş yapmayacak, anlamsız harcamalar yaptığın kısa seyahatlere çıkmayacaksın. Çünkü, Big Bang‘e hazırlanıyorsun.
• Bir yolculuk olmalı ucunda bu başkaldırışın. Aksi halde başkaldırı olmaz. Ne sisteme, ne kendine, en çok kendine olmaz.
• Amacı olmalı, bir niyetle çıkmalısın yoluna ve eskisinden farklı olarak geri dönüş bileti olmadan, her bir anını planlamadığın bir yola çıkacaksın. Tamamen akışa, evrenin önüne getirdiklerine teslim olacaksın.
• Bir bir bırakman gerecek tüm o eski alışkanlıkları, sistemin dayattığı tüm zevklerini. Konfora dair her duvarı yıkacaksın.
• Bu arada yavaştan niyetini belli edeceksin annene, kardeşine, sevgiline, hatta evliysen eşine bile. Duygusal hazırlık süreci için de tohumlar atacaksın. Gözyaşlarının sel olması senin de işini zorlaştırır, o kadar da soğukkanlı olamazsın.
• Kiradaysan benim gibi, ya geçici süre eve ihtiyacı olan güvenilir bir arkadaşına emanet edeceksin kiranı ve faturalarını, ya da eşyalarını bir depoya kaldıracaksın (Ben ne yaptım? Tabi ki evimde öncedendir gözü olan sevgili arkadaşlarımdan birine emanet ettim her şeyi. Hala mutlu mesut yaşıyor. Artık onun evi;) Nasıl güveneceksin diye soranlara gelsin; ben zaten insanlara güvenmek için çıkmıştım bu yola. Hüsrana da uğramadım!). Ev zaten seninse ya da aileden biriyle yaşıyorsan senden rahatı yok!

Artık hazır mısın? Bir amaç buldun mu kendine ve de bir niyet? O halde artık ayın son günü düzenli maaşını yatıran işverenine “Ben Gidiyorum!” deme vakti;

• Alabiliyorsan kıdemini almaya bakacaksın (alamadı:)).
• Yola çıkmadan bir süre öncesine kadar mümkünse kira derdin olmayacak bir yere intikal edeceksin kişisel eşyalarınla. Kişisel derken çok çok kişisel. Sakın ola ama ben kahve makinemi çok seviyorum falan deme ya da şu turkuaz konsolu da ne keyifle seçmiştim falan. Bu çıkış tüm bağlılıklarından kopmak üzerine kurgulandı. Ben bu planla 2 aylık maaşımı ve bir de senelik bonusumu kurtarmış oldum kira, fatura giderlerinden. Eğer gidişin benimki kadar acil değilse, çok çok önceden toplamaya başlayacaksın parsayı. Az laf, çok iş:)
• Varsa paraya dönüştürebileceğin eşyan, satışa çıkaracaksın. 3’ün 5’in hesabını yapmadan, kıyacaksın ihtiyacın olmayanlara. 2. elci sitelerden gerekirse değerli çorabını bile satacaksın. 5-10 derken hem dolabın boşalacak, hem de kumbara misali az çok para birikecek hesabında. Mesela benim gibi old-school bir kameraya sahipsen ve yolda pratik olmuyor diye şikayetleniyorsan hemen satacaksın, gözünün yaşına bakmayacaksın.

Eşyalardan, fazlalık kılık kıyafetten, patronundan, problemli ilişkinden kurtuldun. Geriye bir tek aile ve yakın dostlar için çekilecek hasret korkusu mu kaldı? Yürürsün bence sen bu yoldan. Yapabilirsin.

Uçuş günü gelip çattı mı? Başlıyor yeni evre; sor bakalım ekonomi sınıfı hayat neler gerektirir?

Pazartesi çalışmıyor olmanın sevinciyle ayakların yerden kesilir!

Tabi alıştın çıtır çıtır maaşını 3-5 günlük seyahatlerde yemeye, ilk tahlilde her şey ucuz görünecek gözüne. Ama yoook, hemen başlamalısın kemer sıkmalı etaba. Sıralıyorum ne var ne yoksa;

• • Aktarmalı uçacaksın gideceğin yere, öyle dudağını bükme! Benim favori sitelerim www.momondo.com.tr ve www.tickets.com.tr

Her ikisinden de kaç aktarmayla gidilecek, en fazla kaç saat sürmeli yolculuk gibi filtrelerinizi kolayca koyup size en uygun olan bileti bulabilirsiniz. İnanın çok araştırdım, 9.5 ayda 7 uzun soluklu uçuş yaptım, toplam 13 uçakla ve demem o ki bagaj hakkıydı, düzenlemeydi, en uygun fiyattı, bu 2 siteden daha iyisini görmedim.

• Hostelleri evin yapacaksın, hostelin de ekonomiğini bulacaksın. Karma yatakhane falan demeyecek, bulduğun yerde uyuyacaksın. (Elbette www.booking.com ve www.hostelworld.com en iyileri. Araştırmanı yaparken sonu “backpackers hostel” ile bitenleri bulursan, sen ve senin gibilerle tanışma imkanın olur.)
• Ucuza da güzel ve sağlıklı yemek yenir, gözünü açık tutacaksın. Zaten tanışacağın insanlar da hesap kitap yapıyor olacak, onların önerilerine kulak vereceksin. Gezginlerin çoğu bu tarz şeylere duyarlı zaten, merak etme Avrupa’da yaptığın gibi fast food restoranlarına atmayacaksın kendini. Hem ayrıca esnaf lokantaları hem yerel lezzetler sunup hem de tatlı kültürel bir hava barındırmıyor mu?
• Pazarlık konusunda acımasız olacaksın. Kimse senin üzüldüğün gibi hiç uğruna vermez hizmeti, senin teklifini kabul ediyorsa bil ki zaten içinde kar payı vardır. Kendi fiyatını ortaya koyacaksın.
• Eğer bulunduğun yeri güvenli buluyorsan, couchsurfing’ten bedava konaklamanın yollarını arayacaksın.
• Her gittiğin yerde sim kart almana gerek yok. Yemek yediğin, konakladığın yerlerin interneti neyine yetmiyor.
• Taksi kullanman gerekirse etrafındaki sırt çantalılara bakacaksın. Güven onlara, paylaş taksini.
• Gönüllü çalışma nedir duymadın mı hiç? Hemen workaway ve woofing‘e göz atacaksın. Hem yeni kültürleri keşfetmenin en güzel yolu, yerel insanlarla yaşamak değil mi? Ayrıca ‘Permakültür öğrenmek istiyordum zaten!’dediğini duyar gibiyim. Devamlı yer değiştirmenin verdiği yorgunluğu, yemek-konaklama düşünmeden geçirebileceğin bir alternatif sunuyorum sana, gözünü dört aç!
• Hiç denemedim ama, eğer cesaretin varsa otostop çekeceksin şehirler arası yolculukta. ‘Bütçe! Bütçe! Bütçe!’ demiş Napolyon:)
• Herhangi bir şeye ihtiyacın mı var? Sponsor arayacaksın öncelikle kendine:) Alternatif yaşamanın bedelini ödemek hiç kolay değil, bedavaya ilham veriyorsun, yeri gelince pamuk eller cebe diyeceksin. Ha, yok ben yapamam diyorsan, buyur 2. el dükkanlarına. Azıcık araştırmayla muazzam şeyler bulabilirsin bence. Hem artık zaman problemin de yoktu değil mi?
• Hmmm, bir de eski dolabını gözden geçirmek gerek. Mesela artık saç maskesine, gece-gündüz ayrımlı kremlere, yani kozmetik dünyasının getirdiği çılgın alışkanlıklarını gözden geçirme zamanı. Biten şişenin üstüne yenisini almayacaksın. Birden çok amaç için kullanabileceğin ürünlere göz at. Mesela bu şahsiyet hindistan cevizi yağının nelere kadir olduğunu keşfetti!  Pek çok derde deva mirim:)
• Çantanı da küçültmenin yollarını arayacaksın. Hafif çanta, hayat kolaylaştırıyor ve kimi yakın mesafe uçuşlarda bagaj ücreti öderken de kolaylık sağlıyor. Epi topu 3-5 şeyle de yaşanabiliyor, hem yıkaması da kolay:) Yıkamak demişken, elde çamaşır yıkanan günlere merhaba diyebilirsin minik kurt!

Böyle böyle derken, bir de bakmışsın geçen bir kaç ayın ardından bambaşka biri olmuşsun! Konfor alanının anasını ağlatmışsın, o da kim ki?! Sen her yere gidebilir, her koşulda yaşayabilirsin artık! Kral oldun, kral! Farkında ol! Lüks içinde yaşamak herkesin başarabileceği bir şey, ama kimseye ve hiçbir nesneye bağlı olmamak Krallık azizim! Krallığa hoşgeldiiiin:)

Şimdi geçmişten günümüze 3 veda fotoğrafı paylaşıyorum. Zamanla yüklerimi ne kadar hafiflettiğimi gözlerinizle görebilesiniz diye:) 23.09.2016- Amerika,27.02.2017-  Hindistan ve son olarak da 04.07.2017 Sri Lanka’ya uğurlandığımda…

NOT: Çok büyük harflerle söylüyorum ki; aman diyeyim eğer tutunacak bir şeyin yoksa sakın yapma bu söylediklerimi. Zira yolda olmak hiç kolay değil, darlandığın bir an ‘Vay ben ne yaptım?!’ kafasına girmek de var işin içinde. Bu hayat hiç planlamadığın şeyler getirebilir önüne. Hazırsan, cesursan, benim hissettiğim gibi kesinlikle yaşayamayacağına inandığın bir yaşam tarzını terk etmekten söz ediyorsan, bunu daha önce niye yapmadım da diyebilirsin… Hadi bakalım rastgele yolcuuu!